Artykyły 24 – pozycjonowanie, artykuly seo, presell

Dla wytrawnego obserwatora nieba nie jest trudnym zadaniem odnaleźć konstelację lub szukane miejsce na niebie, jednak dla początkującego miłośnika nieba gwiaździstego lub przypadkowego obserwatora wydaje się ono bardzo chaotyczne i odszukanie wśród licznych świecących punktów żądanego gwiazdozbioru jest rzeczą niemal niemożliwą. Sprawa nie jest jednak tak beznadziejna, jak to wygląda na pierwszy rzut oka. Wystarczy zapamiętać na niebie chociaż jeden punkt orientacyjny i można wyznaczyć od niego drogę do żądanego gwiazdozbioru.

Gwiazdy to gigantyczne, rozżarzone kule gazu, których powierzchnia ma niezmiernie wysoką temperaturę, dzięki czemu jarzą się, jak każdy gorący obiekt. Energię niezbędną do podtrzymywania swej temperatury czerpią z reakcji syntezy jądrowej, w której lekkie pierwiastki (wodór i hel) zamieniane są w ciężkie (węgiel, magnez, krzem, żelazo). Można śmiało powiedzieć, że o życiu gwiazd decyduje grawitacja, to ona przyczynia się do ich narodzin i to ona jest powodem ich śmierci. Miejscem poczęcia gwiazd są obłoki materii międzygwiazdowej znajdujące się w galaktykach. Obłoki te składają się w około 80% z wodoru, pozostałą zaś część stanowi hel oraz minimalne ilości pyłu i pierwiastków ciężkich, pozostałych po poprzednim pokoleniu gwiazd. Pomimo, iż materię tę możemy ujrzeć za pomocą teleskopów w postaci mgławic, to w ziemskim znaczeniu są one doskonałą próżnią, gdyż ich gęstość wynosi zaledwie od 10-23 do 10-25 g/cm3 (dla porównania gęstość powietrza na Ziemii wynosi 1,29 x 10-3 g/cm3).

Planety, niepozorne grudki materii w Kosmosie, krążą wokół swojej gwiazdy macierzystej, wraz z którą powstały. Odbijają jej blask, dzięki czemu są widoczne na niebie jako punkciki o różnej jasności. Jednak wraz ze zwiększeniem odległości obserwatora, stają się niedostrzegalne i trudno jest wywnioskować, czy interesująca nas gwiazda ma swoich planetarnych towarzyszy. Planety różnią się od siebie zarówno pod względem wielkości, składu chemicznego, jak i odległości od słońca, czy też liczby posiadanych satelitów. To właśnie na planetach może rozwijać się życie, które uważa się za zjawisko powszechne we Wszechświecie.

Astronomia nierozerwalnie wiąże się z mitologią starożytną. Większość gwiazdozbiorów, jaśniejsze gwiazdy i najbardziej znane ciała niebieskie swoje nazwy zawdzięczają imionom mitycznych postaci, które przypominały naszym przodkom. Różne narody widziały w gwiazdach konstelacji inne osoby, wydarzenia, bądź przedmioty dnia codziennego. Jednak tylko nieliczne ludy osiągnęły odpowiedni poziom cywilizacyjny i zadały sobie trud zachowania swoich obserwacji, abyśmy mogli je teraz sprawdzić. Okazało się, że, z racji niskiego poziomu technicznego, dużo wywodów było nieprawdziwych, jednak siłę tradycji trudno jest przezwyciężyć, dlatego również dzisiaj używamy nieprawidłowego nazewnictwa w celu określenia, mocno zakorzenionych w naszej świadomości, obiektów astronomicznych. Jednak starożytni astronomowie wnieśli też bardzo dużo pożytecznych i prawidłowych obserwacji do naszej wiedzy o otaczającym świecie. Dzięki nim, po okresie średniowiecza, można było kontynuować rozwój nauki od momentu, na którym zatrzymali się starożytni.