Artykyły 24 – pozycjonowanie, artykuly seo, presell

czy wiesz czyj to cytat? jaka to książka? kto ją napisał? odpowiedź wyślij na antykwariat naukowy. Każdy z nas we wczesnej młodości wie dobrze jaka jest jego Własna Legenda. W tym okresie życia wszystko jest jasne, wszystko jest możliwe, ludzie nie boją się ani pragnień ani marzeń o tym, co chcieliby w życiu osiągnąć. Jednak w miarę upływu czasu jakaś tajemnicza siła stara się dowieść za wszelką cenę, że spełnienie Własnej Legendy jest niemożliwe.

Równie ciekawe jak powstanie papieru jest historia pergaminu: Już Egipcjanie utrwalali swe myśli na skórze, najstarsze zabytki pochodzą z 2000 r. przed narodzeniem Chrystusa, także Żydzi, Persowie i Grecy znali i używali obrobionej z włosia skóry zwierzęcej jako materiału pisarskiego. Dopiero w okresie hellenistycznym, ok. III/II w. przed naszą erą udoskonalono proces tworzenia skórzanego materiału do pisania, początkowo na wybrzeżu Azji Mniejszej, a zdaniem rzymskiego uczonego z I w. przed narodzeniem Chrystusa – Warrona, w Pergamonie. Dzięki Herodotowi wiemy, że Grecy jońscy nazywali książki używane pisane na skórze diphterai (grec. skóra), nazwa pergamin przyjęła się dopiero ok. IV w. n.e. Rzymianie skórzane strony nazywali membrana. Popularność skóry jako podkładu piśmienniczego wiąże się prawdopodobnie ze współzawodnictwem, jakie istniało między królami Egiptu i Pergamonu, dotyczące rozwoju dwu konkurencyjnych bibliotek starożytności. Ptolemeusz wstrzymał eksport papirusu dla biblioteki Attalidów (Pergameńskiej), co miało zahamować jej rozwój. To jednak nie przyniosło mu oczekiwanych rezultatów, gdyż pergameńczycy importowany papirus zastąpili materiałem własnej produkcji – skórą, specjalnie przygotowaną i poddaną obróbce chemicznej.

Najstarszymi zabytkami światowego piśmiennictwa (pochodzącymi z II i III w. n.e.), zachowanymi do czasów współczesnych są kawałki papieru z Lob-nor – tybetańskiej pustyni, odnalezione przez Svena Hedina.
Znaleziono też rękopisy papierowe schowane w świątyni Tun Huang w Turkiestanie, które obecnie przechowywane są w British Museum in London, w Bibliotece Narodowej w Paryżu, oraz w Chinach i w Japonii. Starożytna książka używana napisana na papierze mogła mieć formę zwoju.

czy wiesz czyj to cytat? jaka to książka? kto jest jej autorem? odpowiedź wyślij na antykwariat naukowy. ludzie w różny sposób zdążają do celu, jaki każdy ma przed sobą, to jest do sławy i bogactwa, jeden oględnie, inny gwałtownie, jeden przemocą, inny podstępem, jeden cierpliwie, inny niecierpliwie – a każdy tymi różnymi sposobami może tam dojść.

żeby mógł powstać antykwariat naukowy, musiała powstać książka, aby mogła powstać książka musiał powstać papier. tak w skrócie możemy opisać historię antykwariatu. Postaram się jednak opisać to bardziej szczegółowo:
Jak wiele rzeczy używanych w życiu codziennym, także papier wynaleziono przypadkiem. Po raz pierwszy otrzymano go w Azji, jako pozostałość po myciu jedwabnej waty, czynność tę wykonywano na matach. Polegała ona na zwilżaniu i ubijaniu jej kijami. Po zdjęciu waty na matach osadzał się cieniutki nalot, po którym po wysuszeniu można było malować. Ponieważ jadwab był bardzo drogi azjaci zastępowali go włóknami roślinnymi (np. łyko morwy) i szmatami z lnu.
Masa papierowa składała się z włókien miażdżonych tkanin i rozwałkowywanych na cieniutkie arkusze. Z czasem dodano do składników włókna roślinne, czy inne surowce (np. sieci rybackie). Nowy materiał rozpowszechnił się bardzo szybko dzięki przychylności cesarza. Tajemnica produkcji papieru była swietnie strzeżona prez prawie 700 lat.