Co to jest obrzezanie
Obrzezanie to akt zlikwidowania niektórych części zewnętrznych męskich narządów płciowych. Dla mężczyzn obrzezanie oznacza co najmniej amputację sporej części napletka i dokonywane jest w niedługim czasie od urodzin dziecka, czy (w innych kulturach) w wieku dojrzewania, a oznacza rozpoczęcie dorosłego życia. Wiele rodzajów obrzezania oznacza równie rozmaite sposoby okaleczenia żołędzi, utrudniające masturbację. Odsetek populacji obrzezanych mężczyzn na świecie ocenia się na mniej więcej 20-30 proc., w tym większość z powodów kulturowych czy religijnych.
Obrzezanie to obyczaj, mający zresztą różnoraką postać, wywodzący się ze starożytnego Egiptu jako symbol czystości, przejęty przez religię Mojżesza, rozpowszechniony potem i obecny wśród wielu ludów: Bliskiego Wschodu (m.in. Żydów i Arabów), Afryki, Ameryki Południowej, państw Azji Południowo-Wschodniej z regionu Jawy, Borneo i Nowej Gwinei, oraz Australii i wysp Pacyfiku.
Z przesłanek pozareligijnych, obrzezanie jest rozpowszechnioną praktyką w USA, na Filipinach, w Korei Południowej, licznych państwach afrykańskich i na wyspach południowego Pacyfiku. Uważa się, że zdecydowana część nowonarodzonych chłopców w tych państwach zostaje obrzezana. Kraje europejskie odznaczają się wyraźnie niższym odsetkiem obrzezanych mężczyzn, Po drugiej wojnie światowej zmniejszyła się popularność obrzezania także w Wlk. Brytanii, Kanadzie oraz Australii.
Obrzezanie u mężczyzny, rozumiane jako odcięcie fragmentu skóry napletka, jest również zabiegiem chirurgicznym stosowanym w nowoczesnej medycynie. Konieczność obrzezania występuje jednak tylko w szczególnie ciężkich przypadkach stulejki. Jednak w przypadku niemowląt i dzieci zachodzi ona jednak stosunkowo rzadko z powodów naturalnych.