Zwyrodnienie stawów

{ Opublikowany 09/08/2011 przez }

Są schorzenia, które mogą być wyleczone, jednak są też i takie, których wyleczyć nie można, a co więcej są nieuchronne. Do takich zalicza się choroba zwyrodnieniowa stawów, na którą wg statystyk cierpi około 60 proc. ludzi po sześćdziesiątce. Zwyrodnienie stawów przytrafia się też osobom młodszym. Choroba nie daje się zatrzymać, a cel leczenia sprowadza się do opóźniania toczącego się procesu zwyrodnieniowego i zmniejszanie bólu. W tej chorobie jest on bardzo dotkliwy i wraz ze zmniejszeniem się ruchomości stawów stanowi mocny życiowy dyskomfort.

Zwyrodnienie stawów to skutek zużywania się organizmu w miarę upływu lat. Oprócz pewnych ogólnych wskazań, których stosowanie może pomóc stawom dłużej utrzymać dobry stan i chronić je przed negatywnymi czynnikami, każdy z nas ma właściwie mały wpływ na niedopuszczenie do choroby. Powody zmian zwyrodnieniowych miewają zresztą zwykle charakter złożony, trudno w przypadku tej choroby mówić o jej profilaktyce.

Początki choroby przebiegają zazwyczaj dyskretnie, wręcz bez widocznych dolegliwości albo z takimi objawami, jak np. osłabienie czy uczucie zmęczenia kończyny, które zwykle łączymy z innymi chorobami. Ważnym sygnałem powinien stać się ból narastający podczas wysiłku.

Warto nań zareagować wizytą u lekarza, gdyż choroba będzie bardziej rosnąć, wywołując złe samopoczucie i redukując naszą sprawność . W miarę rozwoju schorzenia zmniejszy się ruchomość stawów, pojawią się przykurcze przy zgięciach i bolesność stawów przy dotyku. W czasie ruchu da się słyszeć charakterystyczne „tarcie” albo trzeszczenie, bóle pojawiać się będą również podczas spoczynku, również nocą, obrysy ewidentnie powiększonych stawów ulegną zniekształceniu.

Przykro mi, ale komentarze do tego wpisu są zamknięte.