Artykyły 24 – pozycjonowanie, artykuly seo, presell

Rozwój poszczególnych rodzajów mebli (krzeseł, stołów, szaf itp.), czy też całych ich grup (meble szkieletowe, meble skrzyniowe), nie zawsze w przeszłości odbywał się jednocześnie i równomiernie. Na przykład w dawnych rozwój konstrukcji mebli szkieletowych był bardziej zaawansowany niż mebli skrzyniowych, zaś w średniowieczu szybciej rozwijały się elementy mebli skrzyniowych. Natomiast duży poziom konstrukcji tapicerskich części mebli, jaki obserwujemy w starożytności, został powtórnie osiągnięty dopiero w XVIII w.

W czasach nowożytnych aż do początków XVIII w., rozwój konstrukcji mebli skrzyniowych i szkieletowych był na ogół rosnący. Natomiast już w XVIII w. (T. Chippendele), a następnie w drugiej połowie XIX w. (M. Thonet) konstrukcje mebli szkieletowych osiągnęły wyższy poziom doskonałości niż skrzyniowych.

Na przestrzeni dziejów ludzkości stale wzrastało znaczenie konstrukcji meblarskich i współtworzonych przez nie wnętrz. Wzrost ten był różny w różnych krajach. Rozwój konstrukcji meblarskich zależał zarówno od stopnia rozwoju kultury, jak i stosunków gospodarczych i społecznych.

Konstrukcje mebli szkieletowych przemianowały się się stosunkowo szybko w tzw. konstrukcje przemysłowe. Konstrukcje mebli skrzyniowych, pomimo zastosowania nowych tworzyw płytowych i innych, wpływających znacznie na ich rozwój, do dziś nie dorównały pod tym względem konstrukcjom mebli szkieletowych.

W miarę więc podnoszenia się poziomu kultury i poprawy warunków bytowych coraz więcej uwagi zwracano urządzaniu pomieszczeń mieszkalnych i innych wyrobami meblarskimi, i stawiano tym wyrobom coraz większe wymagania. W konsekwencji zmian czynników wpływających na kształtowanie konstrukcji meblarskich pewne z nich zanikały, ustępując miejsca nowym, bardziej adekwatnym do nowych warunków.