Artykyły 24 – pozycjonowanie, artykuly seo, presell

Osoba prowadząca antykwariat to antykwariusz – jego główne zajęcia to skup, wycena i sprzedaż staroci.
Szczególną odmianą antykwariusza jest Bukinista (z fr. bouquiniste) – straganowy antykwariusz, mający w sprzedaży stare i używane woluminy.
Nazwa początkowo odnosiła się głównie do francuskich antykwariuszy handlujących w stoiskach nad Sekwaną.
Bukinistami nazywano też potocznie w Polsce sprzedawców nowych woluminów – rozkwit tej formy handlowania książkami w Polsce nastąpił w latach 80. XX wieku, gdy starano się nadrobić luki na księgarskim rynku i publikowano setki tytułów niedostępnych wcześniej w oficjalnym obiegu, sprzedawanych ze straganów i na placach targowych.
Z czasem ta forma handlu praktycznie zanikła, ustępując miejsca księgarniom (dla nowych książek) i antykwariatom (dla używanych książek).
Obecnie prawdopodobnie największe stałe miejsca handlu bukinistów w Polsce znajdują się na (dworcach|ulicach) Warszawy Zachodniej, Gdyni

Postęp techniczny i zwiększone zapotrzebowanie społeczne na druk w XIX w. spowodowały zwiększoną produkcję książek i czasopism. Zwiększenie nakładów nie sprzyjało jednak utrzymaniu dawnej, szlachetnej estetyki. Nie bez znaczenia był także rozszerzający się krąg odbiorców, książka nie była już elitarnym przedmiotem wykształconej warstwy szlachty, ale trafiała też do rąk odbiorców mniej wymagających estetycznie. Zaczęły pojawiać się woluminy zdobione w sposób odpowiadający mniej wyrafinowanym gustom, przesadnie złocone, o bogatych eklektycznych oprawach, z wykonywanymi nowymi technikami (litografia) przesadnie kolorowymi ilustracjami. Względy techniczne zaczęły wpływać na oddzielenie ilustracji od tekstu, wcześniej zwykle integralnie połączonych. Litografie wklejano na osobnych planszach, oprawy książek też często projektowali inni twórcy niż resztę. Zaczęła się pojawiać również tania literatura brukowa , przeznaczona dla biedniejszych i najmniej wymagających, drukowana na podłym papierze, z częstymi błędami typograficznymi i niskiej jakości ilustracjami.

zgadnij czyj to fragment? jak myślisz? czy jakiś antykwariat ma tą ksiązkę?
My ludzie umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach które mogłyby być piękne, a nie były, o skarbach, które mogłyby być odkryte, ale pozostały na zawsze niewidoczne pod piaskami. Obawiamy się sięgać po swoje największe marzenia, ponieważ wydaje nam się, że nie jesteśmy ich godni, lub że nigdy nam się to nie uda.

zgadnij czyj to fragment?
My ludzie umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach które mogłyby być piękne, a nie były, o skarbach, które mogłyby być odkryte, ale pozostały na zawsze niewidoczne pod piaskami. Obawiamy się sięgać po swoje największe marzenia, ponieważ wydaje nam się, że nie jesteśmy ich godni, lub że nigdy nam się to nie uda.
lub ten:
Książki to jedyne miejsce, gdzie istnieje współczucie, pociecha, szczęście…i miłość. One kochają każdego, kto je otwiera, dając mu poczucie bezpieczeństwa i przyjaźń, niczego w zamian nie żądając. Książki nigdy nie odchodzą, nawet wtedy, gdy się źle traktuje. Słowa są nieśmiertelne…chyba że ktoś je spali. kto to napisał?